Die creativiteit rondom het fruit werpt nog niet echt z’n vruchten af, dat is wel duidelijk. Afgelopen zaterdag was Jarno aan de beurt, en Jarno zou Jarno niet zijn als hij zijn taak niet heel serieus nam.
Na een onstuimige eerste helft stonden de bananen – geheel in korfbaltenue – klaar om opgepeuzeld te worden, en moesten we toch echt de mandarijnen missen. We bespraken de eerste helft: een helft waarin we redelijk gelijk op gingen met DVO. Als ik de notities van Jesse mag geloven werden verdiende strafworpen snel en vaak afgewisseld met onverdiende strafworpen, aan beide kanten. Dit maakte de onvoorspelbaarheid van de wedstrijd hoog. Het belangrijkste was dat we ons eigen tempo moesten blijven aanhouden en dat we ons niet gek moesten laten maken door afwisselende korfbal- en weersomstandigheden in Bennekom.
Waar de topfitte dames geen wissel hadden – en ook geen wissel nodig hadden – hadden de mannen wel 2x zoveel wissels kunnen gebruiken. Het begon bij Gerard, die niet ver in de tweede helft “vanwege ouderdom” (zijn woorden) het veld moest verlaten. Goed nieuws voor Jesse dus; hij mocht hierdoor eindelijk zijn debuut maken in het 3de! Een mooi moment, waar hij helaas niet langer dan 4 minuten van mocht genieten (of waren het 2×2 minuten? Wisten jullie trouwens al dat Chanines trouwdatum daaraan is af te lezen?) Terwijl Gerard nog aan ’t bijkomen was, mocht hij op de bank alweer plaats maken voor Jesse. En toen Jesse had geconstateerd dat z’n enkel toch echt wel dik werd en het ijs op z’n enkel nog wel even nodig was, hielden Brams kuiten er ook mee op.
Al met al werkte het blessureleed van de mannen niet echt mee aan een stijgende lijn in de wedstrijd. We moesten onze koppen niet laten hangen, maar wat er in de laatste 10 minuten gebeurde leek daar wel verdacht veel op. De stand aan de linkerkant van het scorebord denderde omhoog, en we hadden weinig troeven over. Met een verlies van 18-9 verlieten we het veld, en wat we daaruit kunnen concluderen is misschien wel dat Sparta 3 beter floreert tijdens oefenwedstrijden.
Gelukkig wordt er bij derde helften niet gekeken of de uitslag geldig is voor de bond of niet, want daar herpakten we ons glorieus. Om zijn twee gemiste strafworpen te compenseren kocht Jarno bijvoorbeeld de gehele overgebleven voorraad bittergarnituur bij Sparta. Of zoals Jarno het noemt: “een bruine fruitschaal”. En die eindstand? Daar had niemand ’t meer over.
Morgen een nieuwe kans; thuis tegen Telstar!