“Laat jullie niet opjagen door de tegenstander!” Da’s makkelijker gezegd dan gedaan. Dat is net zoiets als tegen Bram zeggen dat hij niet nog een kannetje moet halen. Of tegen Erin dat de warming-up niet zo fanatiek hoeft. Of tegen Yara dat ze de kaarsen in de kantine met rust moet laten. Of tegen de heren van Hellas dat ze Yara met rust moeten laten. Werkt niet.

Maar het is ook niet zo gek, als je bedenkt hoeveel verrassingen de leden van Sparta 3 om hun oren hadden gekregen. We hadden heel wat te verwerken, al voordat de wedstrijd begon. Ga er vooral even goed voor zitten.

Het begon op dinsdag. Vanwege onbekende omstandigheden was er geen zaal beschikbaar voor de sterren van Sparta 3, waardoor de training niet door dreigde te gaan. Niet trainen is natuurlijk geen optie voor dit sterrenteam, ieder lid van Sparta 3 is altijd tot op het bot gemotiveerd en zal er ook alles aan doen om toch te kunnen trainen. Opgelucht, blij en opgewekt waren de sterren dan ook toen ze hoorden dat er een uitweg was: Barneveld.

Maar man man wat is dat ver rijden. Weet je wat nog verder rijden is? Verkeerd rijden naar Barneveld. Na een hoop gezucht, gesteun en onbegrijpelijke blikken van volleyballers in de zaal, konden we gelukkig voor de volle 45 minuten trainen. SSS Barneveld, bedankt!

Het kippendorp werd zo snel mogelijk weer ingeruild voor het oude vertrouwde Nijkerk. Wat de Spartanen toen nog niet wisten, was dat het niet gedaan was met de verrassingen. Er stond nog iets groters te wachten op de sterren van Sparta 3.

Maar eerst nog even slecht nieuws. We waarderen de lof voor de vlog van Yara (terecht!) en de aanvragen om dit wekelijks te doen. Helaas moet Yara soms ook andere dingen doen dan filmen (bijvoorbeeld korfballen) dus moet u het soms gewoon doen met een ouderwets inhoudelijk verslag. Daarbij komt dat niet alles wat wij meemaken op beeld te vatten is. Neem bijvoorbeeld een bevalling.

Finn! Zo heet de nieuwste Sparta 3 supporter. Op vrijdag deelde Chanine  het heugelijke nieuws dat ze net voor middennacht een toekomstig lid van Sparta 3 op de wereld had gezet. Finn had de datum wat beter kunnen uitkiezen (menig supporter hoopte natuurlijk op zaterdag.. 1+1=2..) maar verder maken Finn, vader en moeder het goed. We wensen hen natuurlijk alle goeds, gezondheid en korfbalplezier toe!

Goed. Over op de orde van de dag. De wedstrijd tegen Hellas. Een volgende verrassing deed zich aan voor Sparta 3, vlak na het fluitsignaal. Een bloedfanatiek Hellas, met nog een fanatieker publiek.

Dat hadden de Spartanen even niet zien aankomen. Van de ontspannen houding in de voorbereiding was nog weinig over. Toch hielden de sterren dapper stand. Zowel fysiek als mentaal. “Ze moeten gewoon niet zo gek doen”, was de analyse van Stefan. Sparta ging aardig mee in het tempo van de tegenpartij. Net als vorige week, hoor ik u denken. Klopt, maar deze week was het de versnelling de goede kant op. Bij een stand van 7-9 was er nog voldoende hoop, in ieder geval bij Yara. Hoorde we achteraf.

Een betrouwbare bron heeft me verteld dat de ruststand 8-14 was, maar dat de verrassingen aan de kant van Sparta toen wel op waren. Hoewel we scherp de rust uit kwamen, konden we de achterstand niet meer inhalen. Bij een stand van 15-20 (met nog 7 minuten op de klok) (jeetje inhoudelijk) probeerde Gerard de boel nog te redden met een time-out, maar tevergeefs. Ook gouden invallers Rene, Sem en Lysanne verrasten ons nog met een paar grandioze acties, maar het mocht niet baten.

Wat is ervoor nodig om je staande te houden tegen Hellas? Niet veel. Alleen maar alles.

“Goed. Jammer.” De conclusie van Gerard is alomvattend. Sparta 3 maakt zich op voor de volgende pot: Koveni! Komende zaterdag om 16:40 in Nieuwegein. Komt dat zien! Of nouja, is wel echt heeel ver rijden..