De eerste thuiswedstrijd in het zaalseizoen was er gelijk eentje om naar uit te kijken: de gemeente-Nijkerk-derby tussen Sparta 3 en Telstar 4 (voor de volledigheid: Telstar 3 op het veld). De Nijkerkers in het Oranje, de Hoevelakers in het rood. 8 tegen 8. Slechts een kleine 10 kilometer scheidt beide verenigingen van elkaar. Hemelsbreed zelfs nog minder. Strijdtoneel voor deze editie: Sporthal Watergoor. De eer van de gemeente stond op het spel en als dat het geval is, kun je maar beter zorgen dat je die eer zo hoog mogelijk houdt.
Nadat de eerste 2 punten van het seizoen vorig weekend in Kampen werden behaald, was het zaak om ook in Nijkerk de punten binnen te slepen. Hier moest wel zo’n beetje de hele zaterdag reikhalzend naar uitgekeken worden. De aftrap, afworp, afgooi (of beter gezegd het startsignaal) klonk namelijk pas om 20:50 uur en dan duurt een zaterdag lang kan ik u verzekeren!
Om de wachttijd te doden werd de zaterdag op veel verschillende manieren ingevuld. Sinds vorig jaar hebben we een favoriete DVO’er rondlopen in Bennekom. Een oranjegroene DVO’er die stiekem ook een Spartaans hart heeft (en die anders binnenkort wel krijgt). Zijn team speelde tegen een oude bekende in de vorm van Unitas 5 en dus was het dé geschikte wedstrijd om even op bezoek te gaan in de DVO-hal. Over de eindstand beginnen we overigens niet om onze favoriete DVO’er maar even in bescherming te nemen.
Eenmaal terug in Nijkerk werd genoten van de broodjes bal en andere ongezonde gefrituurde snacks ter voorbereiding op de wedstrijd. In de sporthal keek een groot deel van de sterren van Sparta 3 toe hoe het zaalteam en de A1 zich beide naar een overwinning knokte. Het goede voorbeeld was meer dan gegeven en tijdens de bespreking werd nog maar eens duidelijk gemaakt dat een goed begin zomaar het halve werk zou kunnen betekenen. Scherp, geconcentreerd en gefocust werd de wedstrijdvoorbereiding verder in gang gezet.
Dat de Nijkerkse derby in trek was bleek maar weer eens waarheid gezien het in grote getalen aanwezige publiek. Vrienden, familie, spelers uit de selectie, Sparta 4, het zaalteam en verschillende jeugdteams waren opgetrommeld om het achttal van Sparta 3 naar de overwinning te juichen. Ook de Hoevelakers hadden een handjevol supporters meegenomen en dus was iedereen in Sporthal Watergoor klaar voor een enerverende wedstrijd. Mét Rian, die voor het eerst sinds heeel lang weer in de basis kon beginnen, werd het spektakel geopend.
En hoe: de eerste twee aanvallen waren direct kassa voor de Spartanen. Martijn was tweemaal de scherpschutter en zo stond er al heel snel een 2-0 voorsprong op het scorebord! Gelukkig stopte het scorende vermogen hier niet. Ook Lars wist vrij snel twee keer de korf te vinden en de score naar 4-0 te verdubbelen. De vijfde treffer kwam vervolgens weer op naam van Martijn en via Rhodé en de opnieuw Lars stonden de Oranjehemden na 10 minuten korfballen op een 7-0 voorsprong: wat een weelde! Een ongekende luxe en met afstand de beste start van een wedstrijd van Sparta 3 in dit seizoen. Het verschil was gemaakt. Ruimte om achterover te leunen was er echter niet. Na een klein valpartijtje kreeg …. de kans om via een strafworp de stand op 8-0 te zetten, maar helaas. Mis. En zoals u waarschijnlijk wel weet geldt bij een gemiste strafworp niet alleen dat het je een doelpunt kost, maar ook een kannetje! Dat is dan weer een geluk bij een ongeluk. Behalve voor degene die ‘m mist. Hopelijk snapt u het nog!
Hoe dan ook. Bij die 7-0 tussenstand vond Telstar voor de eerste keer het gele mandje, maar dat hield de Nijkerkers niet tegen om verder uit te lopen. Kevin schoot twee keer in korte tijd raak (8-1 & 9-1), Bram noteerde zichzelf op het formulier door de 10-1 te maken en Lars maakte zijn vierde, wat de 11-1 voorsprong betekende. Ook Marieke kwam via de 12-1 op het scoreformulier en Rhodé schoot met haar tweede doelpunt de 13-1 op het scorebord. Dat was vervolgens ook de ruststand. 13-1! DERTIEN-EEN!!! Je zou haast denken dat ik een 0 achter de 1 ben vergeten te plaatsen. Bijna niet te geloven maar dat is niet zo.
Waar de sneltrein of op stoom geraakte stoomlocomotief ‘Sparta 3’ in sommige wedstrijden in de eerste helft wat meer op een stoptrein leek, was het gaspedaal nu vanaf het begin van de wedstrijd gevonden. Station na station werd voorbij geraasd en van stoppen was eigenlijk helemaal geen sprake. Na 30 minuten onafgebroken doordenderen verminderde de trein even vaart en kwam hij tot stilstand. Daardoor konden beide teams in alle rust de kleedkamers opzoeken.
In de rust kon er bijna niets anders dan complimenten uitgedeeld worden. En om maar even in positieve sferen te blijven: er werd wel degelijk nog meer uitgedeeld! Namelijk het fruit! Na haar goed voorbereide training van afgelopen woensdag verzorgde ze nu keurig volgens het rij- en fruitschema voor een lekkere snack in de rust in de vorm van mandarijnen en bananen. Na, en tijdens, dit culinaire genieten werd er ook over de wedstrijd gesproken. Kritiekpuntjes waren er in de rust eigenlijk niet, maar de drang om de score verder te vergroten wel. Met die energie keerden de sterren van het derde terug in de zaal.
De tweede helft verliep niet zo soepel als de eerste, maar ruimte voor doelpunten en speelminuten voor onze wissels was er wel! Via Lars & Marieke werd de stand 15-2 toen het tijd was om diezelfde supersubs (eigenlijk gewoon wissels maar supersubs klinkt professioneler) in te zetten. Pim betrad het veld voor Bram. Hij vond het een geschikt moment om de broodnodige rust te nemen voor de Zevenheuvelenloop die hij een dag later zou rennen. Verder kwam Roos erin voor Marieke en mocht Jannieka minuten maken tegen haar oude club, zij verving Rhodé.
Zoals gezegd werden er wat minder doelpunten gemaakt en ging de wedstrijd steeds meer gelijk op. Niet dat Telstar echt dichterbij kwam, maar het puntenverschil bleef ongeveer gelijk. De doelpunten wisselden elkaar lekker af. In tegenstelling tot de eerste helft scoorde Telstar nu wel haar doelpuntjes mee. Voor het neutrale publiek dus een leukere tweede helft, al denk ik dat er maar weinig neutraal publiek in de zaal aanwezig was. Afijn, in de minuten die volgden werd er door beide teams mondjesmaat gescoord en liep de score op naar een 18-6 voorsprong via Rianne, Kevin en een strafworpje van Pim! Het slotakkoord was uiteindelijk voor Lars, die zijn dubbele hattrick completeerde en de 19-8 eindstand op het scorebord zette.
Het publiek stond te applaudisseren op de tribunes en er werd met volle teugen genoten van de winst op de gemeentegenoot. Misschien nog niet bij iedereen bekend, maar sinds kort heeft Sparta een nieuwe voorzitter en laat het nou net zo zijn dat diezelfde voorzitter korfbalt in Sparta 3. Op initiatief van Bram (en met behulp van onze sterspelers en niet te vergeten de wissels) werd de sporthal leeggeveegd, opgeruimd en schoongemaakt. Daarna was het dan eindelijk tijd om na de twee fantastische helften ook te gaan genieten van een heerlijke derde helft en wat BVODD. De echte kenners weten natuurlijk precies wat daarmee bedoeld wordt.
Sparta 3 is tegenwoordig een team met jong talent en ervaren krachten. In het veld blijkt dit te werken, maar dat is gelukkig niet het enige. Week in, week uit laten eigenlijk alle spelers ook zien dat ze van grote waarde kunnen zijn buiten het veld. Zo is het Texels-trio steeds bekender aan het worden (en drinken er geregeld een aantal fanatiekelingen een eilandbiertje mee) en ook de #rosebiervanrianenrianne komt steeds vaker terug. Echter is die # niet altijd meer de juiste, nu ook Rhodé er wel wat van lust. De oplettende kijker is wellicht opgevallen dat alle drie de namen met de R beginnen en vandaar is de nieuwe hashtag als volgt: #tripleRrosebier!
Nu Sinterklaas weer in het land is, is het kennelijk ook weer mogelijk om alvast te genieten van wat foute kerstmuziek. Je kunt er maar beter op tijd bij zijn. Zodra Marc de speakers aandraait op de muziek van Mariah Carey met ‘All I Want For Christmas Is You’ weet je dat het een leuke, maar vooral foute avond geweest moet zijn. Om exact 00:00:00 uur galmde tevens het Lang Zal Ze Leven door de kantine van het Sportcafé om de jarige Tom uit het eerste te eren. Toen uiteindelijk omstreeks 1 uur de lampen aan gingen waren er nog steeds fanatiekelingen uit Sparta 3 op de been. Dat het een gelukkige avond was bleek wel uit het Texelse bierglas dat in een heel aantal stukjes scherven over de grond was verspreid. Of het bekende spreekwoord over scherven en geluk ook geldt voor de nabije toekomst, zal aankomend weekend moeten blijken.
En als we het dan toch over het volgende weekend hebben, is het enige wat nog rest aan dit wedstrijdverslag een kort vooruitblikje op de volgende speelronde in de Reserve 4e klasse. Speelronde 3 van dit zaalseizoen alweer. Al met al stonden de sterren van het derde afgelopen weekend voor de achtste keer op een rij aan de goede kant van de score. Taak aan hen is om daar komende zaterdag een goed vervolg en de 9e achtereenvolgende zege aan toe te voegen. Dat moet gaan gebeuren in Sportcomplex de Sypel in Harderwijk. Een bekende tegenstander vanuit het veld (Unitas 6) die tweemaal werd verslagen: 20-8 en 6-14.
In Harderwijk wordt omstreeks 13:50 uur voor de start van de wedstrijd gefloten. In zaal 1 van de Sypel gaan we hartstikke los. Harderwijk is wellicht ietwat toegankelijker dan de vorige uitwedstrijd in Kampen. Oftewel: ben je in de gelegenheid om af te reizen naar de stad van het dolfinarium? En heb je zin om Sparta 3 weer te zien schitteren?
Zo ja, tot volgende week! Zo nee, er zal daags na de wedstrijd vast wel weer een verslag verschijnen. Houdoe!