Het probleem zat ‘m vooral in de donderdag, niet per se in de zaterdag. Gerard zou de training doen, maar Dennis wilde de training wel van Gerard overnemen, en Jarno wilde op zijn beurt wel het eerste half uur van de training van Dennis overnemen. Core-stability, daar had Jarno wel een leuk circuitje voor bedacht.
Ik hoor u denken: Core-stability? Dat is toch iets voor fanatiekelingen in de sportschool? Ik snap die gedachte wel, daarom heb ik even de definitie opgezocht: “Grofweg wordt met core-stability de functie van de diepe spieren van de romp (buik- en rugspieren, het middenrif en de bekkenbodem) bedoeld, maar de kern is eigenlijk de hele torso inclusief de interne organen.” (bron: gezondheidsnet.nl)
Het probleem was dat diezelfde torso inclusief de interne organen ook mee moesten naar Nijeveen. Tel daar een piepklein katertje (van Francis) bij op en je kan prima de sterren van de hemel gaan spelen, dachten we. Dacht Francis.
Maar het tegendeel bleek waar te zijn. Waar we tijdens de oefenwedstrijden ontspannen de winst pakten, zoals beschreven in de voorbeschouwing, waren we nu veel te gespannen door de druk die een echte competitiewedstrijd met zich meebrengt. Spanning, spierpijn, competitiedruk, we voelden het allemaal. Toen we de looproute en de warming-up hadden uitgespeeld, ging de eerste competitiewedstrijd dan echt van start.
Op de 1-0 werd gelukkig snel gereageerd door Dennis, met een prachtige doorloopbal. Daarna kwam de wedstrijd helaas wat moeizaam op gang. De 4-2 werd gemaakt door Jarno, maar verder werd het gat van de korf niet echt gevonden. Eenmaal bij de 7-2 begon de zon wat minder hard te schijnen, en de torso’s inclusief interne organen verloren steeds meer moed. Gelukkig konden we precies op dat moment genieten van Dennis die een zeer terechte strafworp raakte, waarnaar de tegenstander van Dennis een zeer terechte strafworp miste.
Met een stand van 8-3 stortte de Spartanen zich op de mandarijnen (jawel, ze zijn er weer!), en na een verfrissende peptalk konden we er weer tegenaan.
Niet lang na de rust trakteerde Jochem het publiek op een prachtig doelpunt, door een net zo prachtige assist van Lohuis. Ook Chanine maakte ergens in de tweede helft nog een mooi doelpunt, maar het mocht niet baten. De Nijeveense rivalen waren ons te slim af, en stuurden ons naar huis met een eindstand van 12-5.
Benieuwd of we komende zaterdag niet bezwijken onder druk? Zorg dan dat u om 12:30 aanwezig bent op het veld van KV Sparta Nijkerk!