De groene kunstgrasmat van Sparta Nijkerk lag er prachtig bij afgelopen zaterdag. Hier mocht Sparta 3 aantreden tegen Rood-Wit 3; dezelfde tegenstander als vorige week, toen de ploegen elkaar ontmoetten in Wezep. Die wedstrijd was niet om over naar huis te schrijven, dat is daarom ook niet gebeurd. Korte samenvatting: gras, wind en we hadden wel mandarijnen maar die zijn we vergeten op te eten door de ellende. Deze week hadden we kunstgras, regen en dubbel zoveel mandarijnen, spannend! Daarom is over de revanche van Sparta op de Wezepnaren (?) gelukkig weer een inhoudelijk verslag geschreven, zoals u gewend bent.

Rian had, in tegenstelling tot vorige week, nu wel schoenen meegenomen. Die waren alleen niet echt nodig omdat ze op de bank zat. Ook had ze mandarijnen meegenomen, maar ook deze waren overbodig. Hanne had namelijk gewassen en verzorgde daarom de mandarijnen (het waren de ongebruikte mandarijnen van vorige week; heerlijk). Maar het mandarijnensysteem is blijkbaar nog steeds niet helemaal duidelijk. Daarom nog 1 keer de uitleg: als je hebt gewassen neem je de week daarna de shirts én mandarijnen mee. Hopelijk is ie zo duidelijk, andere ingewikkelde afspraken bewaren we voor de komende training.

Toen het startsignaal klonk wilde Gerard de tegenstander al snel laten weten dat ze zonder punten naar huis zouden gaan, dus hij mikte gelijk raak. Rood-wit reageerde direct met een tegendoelpunt, maar daar was Sparta niet echt van onder de indruk. Wie ook niet echt onder de indruk waren van de wedstrijd, waren de bankzitters. De focus lag daar vooral op mandarijnen pellen en elkaar niet in de ogen prikken met paraplu’s. Een paar gepelde mandarijnen verder stond het opeens 5-1. Kan niet meer misgaan, zou je denken.

Er waren drie dingen die de oranje brigade sowieso in bezit had deze wedstrijd: de rebound, balbezit en natte kleren. Jochem, die zijn debuut maakte als coach van Sparta 3, had als enige commentaar: “We missen 100 procent kansen”. Dat is natuurlijk niet ideaal in een korfbalwedstrijd. Rood-Wit maakte hier gebruik van en zo stond er opeens 5-4 op het denkbeeldige scorebord.

Het was rust en beide partijen konden even opdrogen. Door de flinke stortbui werden de korfballers verwend met een extra lange pauze. Vooral Rood-Wit had hier baat bij. Na de rust mikte ze er namelijk gelijk twee in, waardoor Sparta voor het eerst in deze wedstrijd achter stond. Dokter liet even merken dat dit niet de bedoeling was door een kleine kans te raken, maar Rood-Wit zette door. Toen het 6-8 stond begon Sparta zenuwachtig te worden. Er moest nu echt wat gebeuren om na de wedstrijd extra te kunnen genieten van een goudgele rakker.

Beide partijen begonnen aan een doelpuntenregen en zo zag het publiek de stand veranderen naar 10-10. Spannend. Vooral onnodig spannend. De woorden van coach Jochem spookten door de hoofden van de Spartanen: “We zijn een klasse beter dan zij, we kunnen dit makkelijk winnen”. Opeens kwam de zon tevoorschijn en daarbij ook het laatste beetje doorweekte toewijding van Sparta. Jarno en Francis vonden nog een keer de binnenkant van de korf en brachten daarmee deze wedstrijd tot een goed einde. Met een eindstand van 12-10 en een paar zonnestralen begaven de Spartanen zich tevreden richting het terras.

Volgende week spelen we weer thuis, wat een geluk! Om 14:30 zullen we het opnemen tegen Dindoa. Kom op tijd, voordat de tribunes vol zitten!