Er moest weer gekorfbald worden. Maar nog veel belangrijker: er moest afgezwommen worden. Terwijl Arie zijn dochter aanmoedigde in de strijd voor zwemdiploma A, betrad de rest van Sparta 3 (ja op ’t veld zijn we weer ’t 3e) het korfbalveld in Putten. Gerard was fysiek wel aanwezig, maar zijn dochter zou die middag voor zwemdiploma B moeten strijden, dus naast de wedstrijdspanning was ook de afzwem-spanning voelbaar.
De achillespees van Lars kon de spanning helaas nog niet aan en Danique moest quadrijden met haar collega’s, maar gelukkig was Marianne weer terug van een half jaar Ierland en Jarno van een weekje Griekenland. Zelfs Jochem was aanwezig, die in het belang van het team de verbouwing van zijn tuin had verzet.
Er stond nogal veel wind op deze mooie zaterdag 11 mei. Dit in combinatie met de matige kwaliteit van het inschieten beloofde niet veel goeds. Maar gelukkig wist Sparta het tegendeel te bewijzen. De eerste doelpunten lieten niet lang op zich wachten, dus het was alleen nog een kwestie van doorpakken. Een paar windvlagen verder waren er al 7 ballen in de korf van Sparta gewaaid, en nog geen één in die van de Meeuwen. Vlak voor de rust wilden de Puttenaren toch even van die 0 af, dus met een stand van 1-8 vertrokken beide partijen naar de kleedkamers.
Na de rust bleek dat Sparta nog een extra troef achter de hand had. Omdat hoge bomen veel wind vangen, had Sparta 3 ook de oude bekende Robin van Dijk uitgenodigd. Hij ving niet alleen veel wind, maar ook veel ballen. Dit was één van de redenen dat Sparta door kon pakken richting de winst. Zelfs zo goed dat de tweede helft een beetje saai werd. De Puttenaren wisten er nog een paar in te gooien maar dit was niet genoeg om Sparta in te halen. Eindstand: 6-13.
Al met al speelde Sparta een prachtige wedstrijd, en niet geheel onbelangrijk: alle zwemdiploma’s zijn behaald. Toen iedereen omgekleed en gedoucht was, vertrokken de Spartanen weer richting het pittoreske Nijkerk. Ze waren alleen Robin vergeten, maar een kleinigheidje hou je toch.