Aangezien het korfballend allemaal nog niet zo doorslaand succes was hebben we besloten om 3 weken rust te nemen. Genietend van oliebollen, wijn, bier en appelflappen hebben wij besloten dat de beste start van het nieuwe jaar zou zijn met een potje beachvolleybal.
Iedereen was natuurlijk laaiend enthousiast, mijmerend over de locatie waar dit zich allemaal zou gaan afspelen. Zouden we heerlijk afreizen naar de Costa del sol, of zou het meer richting het warme Africa gaan? Uiteindelijk bleek de keuze gevallen te zijn op een strand in het zuiden, het was daar zo’n 20 graden.
Een oude verlaten fabriekshal in Nijmegen bleek omgetoverd te zijn tot speellocatie. Ietwat teleurgesteld door het ontbrekende zonnetje besloten we er toch maar het beste van te maken. Aangemoedigd door een voetbalteam ietwat ongemakkelijk joelende jongens, die blijkbaar echt verbaasd waren dat vrouwen ook aan sport doen, werd er hard gestreden. De één bleek nog getalendeerder dan de ander. Een kleine botsing kon de pret gelukkig ook niet drukken. Het zand zat uiteindelijk overal, Elise besloot zich als een heuse mol te gedragen. En wij zijn nog steeds blij dat ze weer boven gekomen is. Voor de winnaar van deze heuse prestigestrijd mag de foto bekeken worden! (Hopelijk staat de foto er bij)
Gelukkig begint de blessurebank bij Sparta 2 weer wat leeg te lopen, Marjet is de enige die nog wat pijntjes heeft. Maargoed die is dan ook geen 18 meer.
Deze week mochten we optreden tegen Dindoa, een wedstrijd mooi in de buurt. Op voorhand leek Dindoa een geduchte tegenstander, ze hebben uitstekend gepresteerd en wij wisten dan ook dat het een hele zware kluif ging worden.
Met slechts 8 spelers, aangezien de reserves bij 1 waren, werd de wedstrijd ingefloten. Sparta begon de wedstrijd goed, fel en meteen werd duidelijk dat dit een mooi potje ging worden. Een gelijk opgaande strijd tegen een faire tegenstanders, al vrij snel kwamen de reserves en supporters van 1 binnendruppelen zodat we weer op volle oorlogssterkte waren. Dindoa raakte ietwat geïrriteerd aangezien ze tegen de #8 van de ranglijst op 7-11 achterstonden. Helaas konden ze voor de rust nog terug komen tot 9-11. Romee viel helaas uit omdat ze een dreun te verduren kreeg, een gelukje voor Elise die nog kon aantreden. Of ze zo blij was om tegen een zuivere dame te staan zullen we maar niet vragen. Marieke werd later ook nog ingebracht om deze dame af te stoppen, maar helaas bleef ze een groot gevaar. Dindoa Sparta ging gelijk op en het einde begon te naderen. Sparta stond één doelpunt voor terwijl Daniël er een mooi schot inlegde. De scheidsrechter vond het echter ineens nodig om de bal voor duwen onder de paal af te fluiten? Heel bijzonder, ik kreeg hem tegen dus uiteraard zat de scheidsrechter er hier totaal naast. Helaas voor ons viel een tegendoelpunt meteen en stond er weer een gelijkspel op het scorebord. We hebben de hele wedstrijd verdedigd als leeuwen, zeker de laatste minuten. Daan mocht nog 15 hele tellen invallen maar wist het verschil ook niet te maken. (Heb je überhaupt de bal gehad?). Einduitslag 17-17. Initieel heerste er een kleine teleurstelling, we hadden goed gespeeld en verdienden twee punten. We beseften echter snel dat Dindoa een prima ploeg was en dat we gewoon een leuke wedstrijd gespeeld hadden. Kampioen worden we deze zaal toch niet meer, veilig spelen dat moet wel gaan lukken. Aanstaande zaterdag krijgen we een loodzware wedstrijd tegen de nummer 1. Helaas zijn zei al door deze uitslag gewaarschuwd dat we niet voor niks meedoen deze competitie.
P.s. mandarijnen het blijft een probleem, Rik had ze blijkbaar toch mee. Ook lekker na de wedstrijd. Bram wil perse dat er gerectificeerd wordt dat hij de mandarijnen 2 maanden geleden niet vergeten was, maar aangezien dat verslag niet door mij geschreven is kan ik dat uiteraard niet doen. Eventuele klachten over mandarijnen kunnen naar info@unifrutti.com